مهدی رضائی رادفر
برسی فعالیت الکترو مایو گرافی عضلات منتخب کمربند شانه ای حین حرکت بارفیکس با پوزشن های مختلف دست
- دانشجو
- مهدی رضائی رادفر
- استاد راهنما
- فریده باباخانی
- استاد مشاور
- رامین بلوچی
- استاد داور
- رحمان شیخ حسینی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۴۰۱
- ساعت دفاع
- چکیده
-
هدف از تحقیق حاضر بررسی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب کمربند شانه ای حین حرکت بارفیکس با پوزیشن های مختلف دست بود. نمونه آماری تحقیق حاضر تعداد ۲۴ نفر از دانشجویان ورزشکار از دانشگاه علامه طباطبایی بودند که با توجه به معیار های ورود به پژوهش انتخاب شدند. ثبت فعالیت الکترومایوگرافی با الکترودهای سطحی از عضلات دوسربازویی، بازویی زند اعلائی، دلتوئید میانی، سینه ای بزرگ، ذوزنقه ای میانی، ذوزنقه ای تحتانی و پشتی بزرگ حین انجام چهار حرکت بارفیکس دست جمع سوپینیشن ساعد، بارفیکس دست باز سوپینیشن ساعد، بارفیکس دست جمع پرونیشن ساعد و بارفیکس دست باز پرونیشن ساعد صورت گرفت. همه افراد هر حرکت را ۳ بار با فواصل استراحت ۳۰ ثانیه بین آن ها انجام دادند که در این حالت اثر خستگی احتمالی حذف شد. بین هر نوع حرکت بارفیکس یک فاصله ۵ دقیقه ای استراحت به نمونه داده شد. به منظور نرمال سازی داده ها از تست MVIC استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از تحقیق جهت مقایسه فعالیت هر یک از عضلات حین حرکت بارفیکس با پوزیشن های مختلف دست با استفاده از روش آماری فریدمن نشان داد که فعالیت هر هفت عضله مورد مطالعه در حرکت بارفیکس با پوزیشن های مختلف دست معنادار بود (P<۰/۰۵). تجزیه و تحلیل میزان فعالیت عضلات مورد مطالعه با استفاده از روش آماری ویلکاکسون نشان داد الگوی فعالیت عضلات دلتوئید میانی، سینه ای بزرگ و ذوزنقه میانی به طور معنی داری در حرکت بارفیکس دست جمع سوپینیشن ساعد بیشتر از سایر حرکات بارفیکس است (P<۰/۰۵). در حالی که عضله دوسر بازویی در حرکت بارفیکس دست باز پرونیشن ساعد، عضله بازویی زنداعلی در حرکت بارفیکس دست جمع پرونیشن ساعد و عضلات ذوزنقه تحتانی و پشتی بزرگ در حرکت بارفیکس دست باز سوپینیشن ساعد به طور معنی داری بیشتر است (P<۰/۰۵). در نتیجه برای طراحی برنامه های تمرینی مناسب باید به این تغییرات ایجاد شده در فعالیت الکترومایوگرافی عضلات توجه شود.
- Abstract
-
The aim of this study was to Evaluation of electromyographic activity of selected shoulder girdle muscles during pull-up movement with different hand positions. A sample of ۲۴ tudents from Allameh Tabatabaee University was formed. that were selected according to the criteria for entering the research. Recording of electromyography activity with surface electrodes of the muscles of biceps brachii, brachioradialis, middle deltoid, upper pectoralis major, middle trapezius, lower trapezius and latissimus dorsi while performing four position pull-ups movements, close supinated grip hand position, wide supinated grip hand position, Close pronated grip hand position and wide pronated grip hand position were performed. Everyone performed the move ۳ times with ۳۰ second rest intervals between them, in which case the effect of the fatigue was eliminated, between a situation and giving the next position in pull-ups movement, a ۴ minute rest interval was given to the sample. In order to normalize the data, MVIC tests were used, The analysis of the data obtained from the research to compare the activity whileperforming four position pull-ups movements using Friedman statistical method showed that the activity of All seven muscles studied in pull-ups movement with different hand positions was significant (P<۰.۰۵), Analysis of the activity
of the studied muscles using the Wilcoxxon statistical method showed that the pattern of activity of the middle deltoid, pectoralis major and middle trapezius muscles is significantly higher in the pull-up close supinated grip hand position than in other pull-ups movements (P<۰/ ۰۵). While the biceps brachii muscle in the wide pronated grip hand pull-up position movement, the brachioradialis muscle in the Close pronated grip hand position pull-up movement and the lower trapezius and latissimus dorsi muscles in the wide supinated grip hand position pull-up movement are significantly higher (P<۰.۰۵). As a result, these changes in the electromyographic activity of muscles should be taken into account in order to design suitable training program.